Na vele jaren de Meade LX200 met plezier gebruikt te hebben voor astofotografie en waarnemingen, heb ik in februari 2022 de grote (financiële) stap gewaagd naar een nieuwe montering.
Het is de Paramount MX+ geworden.
In 2022 is de levertijd een onzeker verhaal vanwege de schaarste aan elektronica onderdelen en andere materialen. Begin juni kwam het bericht dat de mount gearriveerd was bij Robtics.
De mount daar opgehaald en naar huis getransporteerd en 2 etages (met hulp van de buurman en een vriend) naar boven gesjouwd.
.
Alles binnen. Maar nu het vervolg. Hoe dit allemaal op een stabiele wijze in de sterrenwacht te krijgen? Eers de zuil aanpassen, ophogen, beton bijstorten. Daarna uitzoeken hoe deze zo stabiel mogelijk geplaatst kon worden. Probleem is dat de opstelling op een bitumen dak staat. Om de druk te verdelen en de kans op lekkage zo klein mogelijk te houden, liggen daar weer 5 cm dikke rubber tegels op. Na veel puzzelen, proberen, experimenteren, is het redelijk gelukt de zuil redelijk stabiel te plaatsen.
Daarna de montering er maar eens opgezet. Zie hieronder.
Helaas bleek dat het in mijn beeld nog niet stabiel genoeg was als totaal. Dus verder ge:experimenteerd met de opstelling. Daarna ook nog het prbleem oplossen van de vele kabels die nodig zijn. Zie hieronder.
In de tijd dat ik met alles bezig was, kreeg ik nog een mopoi kans om een prachtige APO te verwerven. 2e hands dat wel. Maar in nieuwstaat. Waardoor de prijs ook schappelijk was.
De Willam Optics Fluorostar 132. Dit moet dan mijn kijker worden voor de astrofotografie.
Als volgkijker heb ik dan m’n vertrouwde Robtics 80 ED voorzien van een ZWO ASI 120mm.
Daarnaast een 60mm Robtics Finderscope met verlicht kruisdraad. De Robtics ED 80 en de William Fluorostar zijn voorzien van een ZWO EAF focusser. Daarnaast ook natuurlijk de dauwlinten voor de kijkers en bediening daarvan. Kompleet ziet het er uit als hieronder afgebeeld.
Na het configureren van mijn laptops. Eén voor de Software Bisque software en de Paramount en één voor de Canon DSLR met APT. Na een initiële polar alignment. is mijn volgende stap het maken van een T-Point model met behulp van de uitgebreide en meegeleverde software The SkyX Professional.
Tot zover even deze pagina. Wordt vervolgd als ik tijd heb en het weer meezit).
7 oktober 2022
Een eerste T-Point model gemaakt. Automatisch. Met de Robtics 80ED en een ZWO ASI 120MM camera. Werkte prima. Wel wat aandachtspunten vooraf:
- Horizon ingesteld in TheSkyX van waar wel en niet een obstakel was te vinden, zoals huizen, daken, bomen, rand van de koepel e.d.
- Scherpstellen van de camera-telescoop combinatie (ik doel op de combinatie Robtics ED80 en de ZWO 120MM). Gaat m.i. het makkelijkste in PHD2, omdat je daar kort kan belichten (0,5 seconde) en bijna live kan zie hoe de scherpstelling is. Gebruik gemaakt van een ZWO ASI EAF daarbij. Daarna PHD2 gestopt en verder met TheSkyX.
- Het bijhouden van de mount met de koepel. Dat is even een punt om op te letten. Daarom had ik tussen elk sample van T-Point met de camera 30 seconden vertraging ingesteld. Zodat er tijd was de koepel te roteren naar daar waar de kijker/mount heen ging. De ene keer is dat erg ruim bemeten. Een andere keer was het maar net krap aan.
- T-Point neemt zo 42 samples die via de ingebouwde platesolving gecheckt en herkend worden.
Vervolgens een supermode;l gemaakt in T-Point. Hieruit volgt een advies om de opstelling wat aan te passen in DEC en AZ richting om de polar alignment te verbeteren. Aldus gedaan.
De opstelling die ik had met de kijkers op elkaar gemonteerd bleek onhandig. Als je ten westen of ten oosten van de meridiaan wil kijken en-of fotograferen, staan de kijkers voor de sleuf die in de koepel zit in de breedte. Of te wel 90 graden gekanteld ten opzichte de weergave van de foto’s hiervoor. Wat leidt tot bijna een gebrek aan speling ten opzichte van de sleuf in de koepel. De kijkers zijn dan samen ongeveer even breed als de koepelspleet.
Later opgelost door de kijkers naast elkaar te zetten. Door de kanteling van grofweg 90 graden die optreedt als je in het westen en-of in het oosten van de meridiaan fotografeert staan de kijkers dan in lijn met de koepelsleuf. Hierdoor is er meer speelruimte ontstaan. De nieuwe opstelling. Zie foto’s hieronder.
Hierna alles opnieuw gebalanceerd. Daarna weer een nieuw T-Point model gemaakt om de polar alignment te verbeteren. Zie hiervoor hoe dat gaat.
30 december 2022
De polar alignment met T-Point verder verbeterd. Inmiddels heb ik onderstaande resultaten bereikt. Dit met 109 samples. Of te wel een skymodel van 109 sterren.
Ik ben begonnen met op geschikte , heldere avonden foto’s te maken. Het aantal heldere avonden zonder verdere storende aspecten zoals maanlicht, wolken, e.d. was niet dik gezaaid. Maar beter dan vorig jaar najaar.
De foto’s die ik al heb zitten nog in het beeldbewerkingsproces. Zijn nog niet gepubliceerd alhier. Mede omdat ik een nieuw pakket daravoor aan het leren ben. PixInsight genaamd.
Verder heb ik van Paramount de licentie om de koepel mee te laten draaien met de camera aangekocht. Ook het afstellen en de daarvoor benodigde (soms proefondervindelijke metingen kosten tijd om op orde te krijgen. Maar het werkt wel erg prettig.